Artık Anladık Şiiri - Yavuz Bingöl 2

Artık,
Derinimize işlemiş,
Uslanmaz kederli bir mevsimiz...
Anladık,
Mesafeler içimizde dert,
Kollarında büyüdüğümüz,
Şehirlerden uzak...

Kıvranıp kıvranıp duruyor,
Ya içimizde, ya yolumuzda,
Hayat...

Kim bilir? Kaç yıl yaşadık,
Böylece bilmeden...
Ömrümüz, kim bilir?
Kaç mutsuzluğun sebebi...

Ne şehirler,
Ne yollar, ne kalabalıklar,
Ne insan yüzleri,
Ne de sesleri...

Artık biliyoruz,
Artık anladık,
Boşluğumuzdan bize geri dönenleri...

Ama insan yine de,
Bir neşe,
Bir mutluluk olsun istiyor,
Yaşamasının gereği...