Art Arda Şiiri - Yuşa Arış

ART ARDA

Buradaydım anımsadım
Ut çalardı Ece Ayhan
İki kertenkelenin seviştiği
Aha şurada
Kuyruğunu da ısırarak durdurdu
İkna ederken dişiyi eri
Sonra kısacık salınmalar titremeler
Art arda bir yürüyüşü izledi ikisi

Vaktiyle kara gözlükleriyle
Karabakan karaşın bir yalnızlığı
Yırtılmış bir bakışı
İğreti daha iğreti daha iğreti
Bir acılığı ve yaşanan
Çıka bata yaşanan kentin
Dışarıklı -biraz da yeraltı – kimliği
Semt semt kişi kişi bir eskiyi
Diriltip acılarıyla yalnızca acılı yerlerini
Büyütüp büyü büyü bir bitişi

Vaktiyle ne vakit ve şimdi
Karaydı karaydı
Kınar Hanımın da denizleri.