Yankısı yine kendine dönen sevda hesaplaşmalarında
İlençlerinin üzerini her mevsimde aşkla örterim ben
Sütüm ak, alnım paktır, kavgayı sokmam efendiliğime
Biriktirip büyütürüm aşkı, sövmem asla kimliksizlere.
Kırılası, yıkılası, görünmedik, bilinmedik yerlerde durası yüreğim. Parçalanmış tırnaklarımın sağrısında kor ateşler biriktirip, bu yerkürenin göbek taşında gerdan kırıp hiçbir sevdaya aman demeseydim. Kuşların kanatlarına vefa, yele titremeyen yıldızlar yükleyip şiir gecelerimde ayazlarda kalmayıp, üşümeseydim.
Utancın çarkıfeleğine binmedi bu yürek hiçbir zaman. Sokaklarıma şiir gülleri ektim, utangaç Eylül’lerden aşkı bekledim. Ruhumun üst geçitlerinde çatılarımda kuşlar tünedi, gövdemde ezilmiş düşler hiçbir baharı bana mevsimsiz müjdelemedi. Arsızdı paçamda zaman, yüreğimde kansız gülüşler yeşerirken.
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
