9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Zihninin her katmanını, arkeolog gibi kazıyorum,
Hangi anının paslı kilidini kırıp, hangi duygunun dehlizine inmeliyim şimdi;
Düşüncelerinin şifreli haritasında, kaybolmuş seyyahım sanki,
Her bulmaca, başka bir bilinmeze kapı aralıyor,
Ve ben, bu içsel labirentin duvarlarına, kimliğini hece hece yazan o suskun anlatıcı,
Seni çözmek için çıktığım bu yolculukta, kendi benliğimi satır aralarında yitiriyorum.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta