Arkadaşları Özlüyorum Şiiri - Selami Keskin

Anne baba hasretiyle yanıp tutuşan
Bir insan gibi duramıyorum yerimde
Sevdikçe sevildikçe duygusallaşan
Bir insanın duyguları var üzerimde..

Sevgilisini özleyen insanlar gibiyim
Uzatacak karanfiller var elimde
Kardeşiz, arkadaşız, dostuz ne bileyim
Heyecandan, özlemden duramıyorum yerimde...

Başka güzellikler olsa da içimizde önde
Bu arkadaş sevgisi aşktan da öte
Insanların birbirini anlaması belki de
Heyecandan özlemden duramıyorum yerimde...