Gecenin dibine vurmuştum.
Daha gidilecek bir vakit, varılacak uykusuzluk yoktu.
Odamın köşelerinde kaybederdim nostaljik telefonumu.
En derin anımda titrerdi kulaklarıma
Mutlu, hüzünlü, öfkeli ya da sevinçli çığlıklar atardı..
Duvar saatimden anlardım ulaşmak isteyenin niyetini
Sonsuz bir ses,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta