Bir gül kadar güzel ama gülden önce solan bir kız vardı
Bu pislik dünya da yaşamaya mecburdu
Ayakları üzerinde durabilmek için savaş veriyordu
Tek başına kaderiyle yalnız bırakılmıştı
Bir an olsa bile hayal kurmayı severdi
Çünkü gerçekler ona bir yıldız kadar uzaktı
Özgürlüğü yasaklanmıştı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
şiiri okurken gözümün önünden hayat akıverdi.şirde hayatın ta kendisi gibi olmuş.yani köhnemiş bu kentin kağşamış kırmızı kıravatlı insanlarından herhangi birinin hikayesi gibi.
Merhaba!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta