ARI’YORUM
Çoktan çökelttim acılarımı, koşma içimde. Almamalıyım derinime, nasılsa gideceksin.
Tenimde kalmaya ne dersin? Ve ruhsuz sevişmeye?
Örküne sığınır bağlı atlar, sikke derinde. Ürkmez…
Özgürlüğümüzdür ürkekliğimiz.
Pastorol Symphony’de, Ludwig Van Beethoven, yüceltmiş fırtınanın ihtişamını, muhteşeme. Yüzleşmiş kerenofobisiyle. Barışmış korkusunun öznesiyle. Yeni okudum.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta