Ardıç Kuşu Misali Şiiri - Serpil Koçar

Ardıç Kuşu Misali

Yüreğim saklı, eşsiz bir çeyiz sandığı gibi,
Kalbime ağıtlar yakar her an sevdan,
Gözlerimden düşer hüzün damlaları,
Özleminle yanar içimde fırtınalar,
Her nefeste seni arar ruhum, avazı çıkmaz bir çığlık gibi.

Bir gün göçer gideriz bu dünya denen boş alemden,
Ürkek ceylanlar gibi kaçar zaman ellerimizden.
Yıldırımlar düşer yüreğimize, tabut açılır gibi dualarla,
Kayalar yuvarlanır dağlardan, sessiz çığlıklarla,
Ben ise hâlâ seni beklerim, her anın içinde seni taşırım.

Hilal kaşlarının ardında gizli bir gece,
Kınalı kuzular gibi masum, uzak ve narin
Ardıç kuşu misali uçar sevdamız,
Gökte aynı yıldızlar, yerde aynı hüzünle titrer kalplerimiz,
Her bakışının rüzgârında savrulur ruhum.

Gecenin sessizliğinde adını fısıldarım,
Rüzgâr taşır dudaklarımda hasretini,
Zaman donar, anılar ağır bir yük gibi,omuzlarımda
Kavuşamayan iki yürek, birbirine dokunamaz,
Ama her düşte seninle birleşir, sessiz bir alev gibi.

Belki bir gün ardıç kuşu döner yuvasına,
Belki dağlar aşılır, gözlerimizle kavuşuruz.
Ama şimdi hüzün ve özlemle sarılırız sadece,
Özleminle yanar kalbim,
Ve yalnızlıkta birleşir yüreğimiz, sanki sonsuz bir ateşte.