İnsanın en güzel çağı bir kış masumiyetindedir.
Gerçekliğin rengi siyahtır gecede.
Ve sessizce en ayazında düşüncenin
yağarken içine en sıcak merhamettir kar taneleri.
Buğulanmış camdan izlerken zamanı,
zaman büyütüyordu candan bir an kadar arda kalan duyuşları.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta