Arda Kalan Şiiri - Sevilay Aysal

Kırlangıçlar da göç etti nazenin,
Yalnız ve kırgın kalakaldım acziyetimle.
Kuşların mağrur bakışlarında,
Fecrin en koyu zamanında,
Bir sonbahar sabahında,
Düşüverdin aklıma..
Kaç bayram geçti, ellerine eğilmeyeli..
Saymadım, sayamadım nazenin..
Bir eylül senfonisi geldi geçti gönlümden..
Yazmaya üşendiğim şiirlerimi bile derleyemedim..
Öylece geçti hasretlerim ömrümden..
İnan ki bir senden geçmedim-geçemedim nazenin..
Şarkılar çalarken bir hüzün gecesi,
Ömrümden ömür giden bir günün ertesi,
Hatırımdan da tüm suretler silinmişken,
Yüzün geldi geçti buğulu gözlerimden..
İnsan sanır ki bir hatıradır arda kalan,
Oysa koca bir ömürdür yarıda kalan..
Tamamlayamazsın hiçbir zaman..
Susarsın; konuşamazsın, anlatamazsın..
Hissetmezsin, bilmezsin..
Üşürsün, üşütürsün, ısınmazsın, ısıtamazsın..
Bir mart soğuğu vurur içime yine,
Hangi mevsim gelse nafile,
Kalbime yağan karı eritemedim nazenin..