Başkalarına müsaitken bana meşgulsün
Kadir kıymet bilmez vefasız nankörsün
İçimde günden güne solan bir gülsün
Hayallerinle yaşarken gerçeklere körsün
Başkalarına konuşur bana susarsın
Siz son satırlarımı okumazken
Ben sonsuzda olacağım
Sonu gelecek bu öykünün
Biliyorum günün birinde öleceğim
Arkamdan sakın ağlamayın
Gideceğimiz yer uzak
Önümüz bin bir tuzak
Düz yollar yasak
Gideriz ağır aksak
Son durağa geldik
Gelecekse gelsin ölüm
Ne bu çektiğim zulüm
Dalından koptu soldu gülüm
Sessizce gir koynuma ölüm
Gelsin Azrail ona yoldaş olurum
Suçu yok çocukların
Ahını almayın anaların
Vahşete bir son verin
Ateşe dur deyin
Şiddeti terörü bitirin
Azgın azınlıkları dinlemeyin
Tükendi sabrımız artık yeter
Erler,erbaşlar ölüme gider
Recep Tayyip Barzani'den yardım diler
Özgürlük,demokrasi diye ülke elden gider
Rice hanım bir kaç gün süre ister
Evler de yangınlar yanar söner
Yine susuyorum
Yatağıma pusuyorum
Yalnızlığımı kusuyorum
Kendime küsüyorum
Karanlığımı yaşıyorum
Bu kadar alışmışken varlığına
Çok koyuyor yokluğun bana
Dayanamıyor yüreğim uzak olmana
Acıyor içim sığındım yalnızlığıma
Alışmışken boşluğa yalnızlığa
Umut fakirin ekmeğidir derler
O ekmeği bölerler kendileri yerler
Umutlarım tükeniyor birer birer
Ben tükeniyorum onlarla beraber
Yer demir gök bakır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!