Bir aşk sebeptir belki de,
Ya da büyük bir pişmanlık.
Canını almayı bekleyen karanlık,
Şimdi senin için sadece yalnızlık.
Geceleri uyutmayan bu rahatsızlık,
Ter basıyor akşam akşam,
Kalbim daralıyor, dayanmıyor,
Ne oldu yine,
Neden vicdanım acıyor?
Aklımda dönen tek bir söz:
İç çekiyorum, durdukça dalıp gidiyorum,
Eski anılar aklıma geliyor, üzülüyorum.
Ben o günlere dönmek istiyorum.
Şimdi yüzümü görsen belki tükürürsün,
"Hatalarından hiç ders çıkarmadın" dersin,
Dünya sussada duysam sesini,
İnsanlar gitse de görsem seni.
Neden bilmem bu gün bir yıl gibi.
Geçmiyor zaman, keşke dursa şuan.
Yavaşlasa dünyam, dursa zaman,
Ne oldu da gülüyorsun?
Kimlere kulluk ediyor,
Neden efendiyken köleleşiyor,
Beni fark etmiyorsun?
Ölmek nasıldır?
Çok can acıtır mı mesela,
Üzülürler mi arkamdan,
Ağlayan olur mu?
Gitsem bir anda,
Zamansız gelen felaketim,
Yokluğunda arayıp bulamadığım,
Varlığında acıyla dolup taştığım.
Sanki arafta kaldım.
Cennetle cehennem arasında,
Şiir yazıyormuş o da,
Hem de sevdiği kitap Lavinia.
Acılarla dalga da geçiyor,
Gün geçtikçe bana benziyor.
Konuşmak, şiirlerimizi sunmak,
Bir an sandım ki karşımdasın,
Sonra hatırladım ki sen artık hatırasın.
Ölüm bile ayıramaz derdin,
Şimdi kim bilir hangi mezardasın.
Bir gün gelecek, anlayacaksın,
Artık bir şeylerin değişmeyeceğini.
Fark edeceksin belki,
Aslında hiç sevilmediğini.
Sonra ölmek isteyeceksin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!