Aslında her dem ağlar sema, bakıp padişahın tahtına.
Her dem yanar dünya, yüreğindeki sızının yangısıyla.
Gam der, dert der gecesinde gündüzünde,
Bilmez ki âdem, dert ne gecede, ne gündüzde.
Bakar göz âleme, seyrin şevki ile;
Bilmez ki yürek, sevda şevkin de ötesinde.
Ne ağlamak ne yanmak çare aşığın derdine...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bilmez ki âdem, dert ne gecede, ne gündüzde
dert geceyle gündüzün bir olduğu kaderde..
kainatın yaratılış gerekçesinde..
muhteşem bir şiir okudum yine..
eyvallahhhh şairem 10+10+10
Sevmek soyut bir zevktir...tebrikler
Eline yüreğine sağlık bacım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta