İki yok arasında bir yalnızlık idim…
Bir yürek açıldı arasat denilen yerden
çırpınmaya başladı önce
bembeyaz kanatlarıyla pır pır
……sonra….
kıpkırmızı göründü aşkın ilanı dudaklarından
sardı ruhumu bir pembe ibrişim
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




kıpkırmızı göründü aşkın ilanı dudaklarından ..aşkın ilanı bana da hep böyle görünüyor sevgili dost..ama ben hiç böyle ifade edememiştim ,sağol
Sendemi delisin, o halde yazdığın şiir değil dersem kızmazsın.
davet ediyordu
ıssızlığın adasındaki güneşe beni
yalnızlığımın gündüzü olmayan karanlığından…! //
Her karanlık gecenin sonunda bir aydınlık gündüz vardır mutlaka... Tüm zamanlarınızın aydınlık olması dileğiyle...
Yüreğinize sağlık dost. Tebrikler. Emin Baydil
Harika bir şiir, tebrikler
zamansız ve apansız gidişine bir geliş//
Oldukca ilginc ve anlam yüklü siiriniz...yüreginize saglik..Saygilarimla..
Yalnızlığın karanlığından,ıssızlığın güneşine...
İki yok arasındaki yalnızlık bu mudur?
Sanki hiç çıkış yok arasattan.Ki öyle de zaten ,eninde sonunda.
ağlarken gülümseyerekten
……çağırıyordu….
davet ediyordu
ıssızlığın adasındaki güneşe beni
yalnızlığımın gündüzü olmayan karanlığından…!
ıssızlığın adsındaki güneş...
üstünde bulutlar.. belkide karanlıklar...:)
dedirttiniz... aydınlık olsun günleriniz..
(zamansız ve apansız gidişine bir geliş)
Gel-git'lerdeyim yine.....
Hoşgelindi :)
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta