bazen ölürüm ben
arada bir
sıkça
ama öyle bildiğiniz gibi değil
arkamdan ağlanmaz
teneşire taşınmaz soğumamış bedenim
mezara koymazlar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




ölüp ölüp diriliyoruz dişlerimizi sıkarak üstelik... İçimizde patlayan bombaların sesinde, toplum düzeni sistemin olumsuzlukları yokluğun yoksulluğun baskısı ve dinmeyen gözyaşları çok sık nefessiz bırakıyor bizi.
Şiirselliği ve içsel zenginliğiyle müthiş bir şiirdi...
Sonsuz kutluyorum...
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta