Adım atası kalmayan kırılmış bir izin
Kimseye dokunmadan ve değmeden yele yamaca
Bakışıp kalıyorsam gözyaşlarımın içinde tutularak
Ey gül..! ayakları terse giden makama ermelerdir çok görme
Çekiyor bütün ilgisizliğini mest makam, beldesinden çekiliyor sevinci nihavent
Tüm gizli öznelerin karşılıgı kimden ne sorarsan ara nağmeli
Cevap hep aynı ey gül...! menzil hep fasila...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta