Muşmula suratlı bir sabaha uyandım.
İngilterenin uğursuz grisine açılan gökyüzümde,
yüzüne dair ipucu bulamıyorum pek bu aralar.
Gece her semte aynı olurken,
dairelerde farklı hissediliyor.
Gecen gündüzüne karışırken benimle karşılaş istemem
anı hatıra dolu “akil” kutunda.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,