Annesiz Bir Çocuğun Tragedyası Şiiri - Y ...

...insan annesi ölünce anlar
içindeki çocuğun
hiç ölmeyeceğini
aklına geldikçe kahrolur
bunu anlamakta
neden
bu kadar geciktiğini...Kalemine yüreğine sağlık

...' söz bitiyor' ...
özür...

:((
Yüregin gozyaşiysa kalemin murekkebi, vurucu etki böyle kaçınılmaz oluyor. Hele içine anne acısı kaçmışsa...O zaman siz biyiyor. Susuyorum...

annem ölünce

onunla birlikte çocukluğumda gömüldü
ve ben artık hiç kimsenin kızı değildim

kutlarım şiirinizi

Kıymetli Şair

Şiirlerinizi hüzünle okumaktayım. Şiirlerinizin çoğunda olduğu gibi bu şiirinizde de buram buram anne kokuyor. Şiirinizi şu mübarek ramazanda okurken yüzlerce metre öteden mis gibi kokusu duyulan ramazan pidesinden daha keskin bir anne kokusu ile hissedebiliyor insan.

Her dizeniz ‘bana bir gün verin içinde sadece annem olsun’ demekte.

Her dizeniz anneye sarılmakta, anneyi kucaklamakta.

Hazreti Peygamber ‘Annesinin gönlünü kıran büyük günah işlemiş olur.’ demektedir.

Annesini sevmek ise cenneti sevmektir. Çünkü anne cennete açılan kapıdır. En yüce ve en derin sevgilerin başında gelen bir sevgidir anne sevgisi.

Şair ve annesi arasında o kadar güçlü bir bağ var ki hayran olmamak elde değil. Bu bağı ölüm bile yok edememiş ve asla da yok edemez.

Kaleminiz daim olsun. Selamlarımı ve saygılarımı sunuyorum. Esen kalın.

Sevginin en güzel yanı her daim yaşamasıdır... Kaleminize sağlık...

sizler gibi duygu yüklü üstadlarla antolojide bulunmak ziyadesiyle onur verici...bu şiiriniz mükemmel tebrikler

ben isterim..biraz gözyaşı..kurudu mu yoksa gözlerim..sevgilerimle Veysel...şiirden öteydi inan...

verebilir misiniz' değil de 'verir misiniz' olsa şiirde bütünlük daha iyi kurulacak gibi.
evet zor ama 'her şey ölmüyor' veysel 'toprak' olmuyor, VEYSEL TOPRAK oluyor!

Çok güzel bir şiir...Yüreğe takılıp kalıyor orada...Hani gözyaşları boğaza takırlırda ağlayamayız ya işte öyle...

Tebrikler kardeş selam ve saygılar...