Anne!
İnsanlar içindeki yalnızlık tak etti canıma,
Çizgimin hakkını verdiğim için ya beni anlamıyorlar,
Ya da anlamak istemiyorlar,
Buz misali suları kana kana içtiğim halde,
Yufka gönlümün harareti dinmiyor bir türlü.
İnsan bu kadar mı zalim ve gaddar olur,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta