* Annem, Gözlerine Çekmiş Çilenin Rastık ...

ANNEM,GÖZLERİNE ÇEKTİĞİN ÇİLENİN, RASTIK SÜRMESİ DÜŞTÜ
#fatma doğan
Annem, has bahçem!
Tarumar dünyamı, gül bağına döndüren, bağban.
Hadsizlik edip, aşsa da boyum, karış karış boyunu,
Sığındığım tek rahmet tecelligahı mekan, yine de bana kucağın,
Sırça köşküm hala,
başımı yasladığım şimalin zülfünden döküldüğü omuzların,
Annem, çilekeş Ahuzarım benim,
Ben ne uykularını bölsem de bıçak gibi, düşlerinin orta yerinde,
Üzüm karası, salkım salkım gözlerin belirir yine de yanı başımda,
Heybetle bakar, gecelerime .
Ellerinse, yıldız yıldız, dualar biler tek tek, akik tesbihinin kevkeb tanelerinde.
Pervazlara ne zaman dayanır bilmem seni unutup ta, çilenin sarmaşık kolları,
Ne zaman çekip gider kamburlaşıp bastonuyla, gözünün terkisinden inmeyen yaşlar.
Neden büyük harflerle, göbek adı çile yazar ki , nüfus kağıtlarında anaların.
Ve neden, anaların dudakları dokur hep, kilim gibi ayet ayet kuşandığımız zırhları.
Anam, gül bağımın bağbanı,
Haddini aşarak ,başım göğe erse bile, gölgeni hale hale kuşatıp,
Gölgenin en hası senin sinende demlenir yine de her dem,
senin uçsuz bucaksız kucağına dizilir, amber kokulu sedirler
alev gözlü korkuları söndürecek kadar soğuk ve derindir o kucak
bir o kadar yüreğimi sarar, ısıtır yumuşacık, narin ve sıcak.
ben ne masallarını bölsem de bıçak gibi ,uykularının da orta yerinde her gece
üzüm karası salkım salkım gözlerinde bir büyür bir küçülür, ay çehreli çocukluğum.
sense yıldız yıldız ,ne hayaller bilersin bana dair,
bir bir akik tespihinin kevkeb tanelerinde.
pervazlara ne vakit konar umut güvercinleri bilmem,
ne zaman diner içindeki isyanın sessizliği, çığlığa döner mi onu da bilmem.
Ama bilirim ki salkım salkım, üzüm karası gözlerinde saklanır, anamın bahtının karası.
eli öpülse de, emekleri tepelenir ayaklar altında baka baka gözlerinin içine
Ne renkler bilese de akik tespihinin kevkeb tanelerinde,
Hissesine hep yalan dünyanın çatık kara kaşı düşer
Neden büyük büyük harflerle ,göbek adı çile yazar ki, nüfus kağıtlarında anaların
Haddini aşarak, bir iki kelam etsin bırakın da onların yerine ,kibirli şiirlerim,
Yetmedi mi üzüm karası, salkım salkım gözlerinde ağırlaştıkça ağırlaşan,
damla damla kehribar yaşlar,
Yetmedi mi dünyamızı ağartmak için, bembeyaz ağarttıkları saçlar
Şimdi yollarını biz mi gözlüyoruz?
yoksa cennet mi daha bir hasretle bekliyor kapı eşiklerinde?
Ah anam! Gönül bağımın bağbanı,
Bir kendine mi yetmedi alıp, verdiğin nefes, ,
Namazlarında bir kendini mi unuttun anmayı bunca zaman
Ne seccadeler dokudun ilmik ilmik ,dualar okuya okuya
Ne kevkebler dizdin kim bilir, sıra sıra tespihine rengarenk,
Bahtına yine keşmekeş dünyanın çekilmez kahrı mı düştü.
Ah Anam! Çilekeş anam
Gönül bağımın bağbanı,
Sen güller dersen de gonca gonca
Ne yazık yine,
Salkım salkım üzüm karası gözlerine
çektiğin çilenin rastık sürmesi düştü.
FATMA DOĞAN 27.03.2025/TURHAL