Ne güzel bir kelime.
Yaşıyormuş gibi geliyor bana.
Ayrı oluşumuzdan kaynaklanan
bir duygu belki de.
Yaşamın çeşitli anlarında hatırlıyorum.
Hiç kimseye bir şey ifade etmeyecek şeyler.
Kelebeğin uçan tereyağı olması.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta