gözlerini yumdu ve saklandı zamanın ardına gözyaşı,
işte ilk defa çocuk olarak gördüm annemi,
annesini kaybedince,
iki çocuk kucaklaşıp ağladık,
nisan yağmurlarıydı gözyaşlarını göğümüzde bırakan,
yavruağzımın kenarındaki uçuk düşe düşen hıçkırıklarımız,
ana düşünceye verdiğimiz her kayıpta...
olmayan gamze çukuruma gömülen cenazelerini sayıpta,
yasımı yasaklama zaman,
bırak tutayım, kaybolmasın diye çocuk ellerimden...
ebeleme rüyaları saklanacak gecesi kalmasa da,
doğmaz artık güneş,
yaşıyor deseler inanamam kendime,
kıyameti koparsam gözlerimde,
yanaklarımda boğulurlar,
dilimin ucundaki özlem...
Kayıt Tarihi : 15.4.2010 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alfabemin üç kaybı var (anne, anneanne) 7 Nisan 2010
sağol SİNEM....:))))))))))))))
TÜM YORUMLAR (11)