Anne bekleyişi Şiiri - Erdal Çoban

kırmızı bir akşam zamanı
limanda beklerdi annem
kalbi elinde küt küt
geri dönmeyeceklere benzemesin isterdi
babam hep gelsin diye beklerdi
yasaktı kendi kara sularında kendince avlanmak
ekmek uğruna karşı kıyıda kurşundan nasibini almak
taş atsan gidecek limanlara yabancı diye sokulmamak
kardeşiz biz
denizin sahibi olmaz
yunuslara zincir vuramazsınız
babam'ı benden alamazsınız
bugün bekleyişimizin beşinci gecesi
yaz günü tenhalığında olsa hava
içim bir hoş olacak
fıtına hinliğinde bulutlar
bulutlarda babamın ahı var
annem ağlar da
bana göstermez
annem ben küçüğüm ya, sen büyük
babam uzak ya, sen yakın
annem babamı sonsuzlukta kucakladın

dönmedi bir daha çok bekledik
şimal rüzgarını
dönmedi babam