Anne Şiiri - İlyas Kırlı

Anne
bir yolcu
yeşil örtülü
kırılmış al gülü
bilemedik yanık sesli
ağıt yakan bülbülü
dokunsalar pınarlarıma
oluk oluk bulurdum yolumu
düşmek bir şelaleden
yüzmeyi bilmeksizin
ölümün kucağına
atlamak benimkisi...
ve nasılsa gidiyorsun gözlerimden
uzuyorsun akşam güneşi gibi
dalga dalga bir deniz üzerinden
batmak ufukta başka bir sabaha
batmak yunusların omzunda denize
seninle güzeldi herşey
şimdi gittin hemen şimdi
yalnız ve bensiz
geride kaldım sanma
bir oğlun var kalbinde senin hasretini gömüp
özlemini kazan
beklemek zor ayrılıklarda
sabret anne
buralar çirkef kokuyor
fazla bekletmem seni
kazma kürek dolaşıyorum
misafirim sana bugece