Yalnız geçtiğin sokaklardan adım atarken,elinden tutan olmadığı zaman anlayacaksın. Serseri yolların tokat gibi inen sözleriyle yıkılacaksın.Amansızca yıkılıp kaldırım taşlarının üstüne,İşte o zaman beni hatırlayıp ağlayacaksın.göz pınarından akan yaşları bile silemeyecek,Uzun ve sonu olmayan yollarda koşacaksın.her güneşin batışını gördüğün de,elini toprağa koyduğun da beni anacaksın. İlk ve son mezen ben olduğumda aklına düşecek hayalimle kahrolacaksın. Ağzına götürdüğün her yudumda beni anlayacaksın.Anlayıp kendini sokak köşelerine atacaksın.zamansız yağmurun altında ıslanacaksın. Gecenin yorgun sessizliğinde kapıma dayanacaksın.işte o zaman beni anlayacaksın.Uykuya daldığın da göz yaşlarım yüreğine aktığın da,Kabus görmüş gibi terleyip yatağından sıçrayarak kalkacaksın. Yollarımı kesip yalvaracak benden af dileyeceksin.İşte o zaman beni ANLAYACAKSIN................
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta