Biliyorum, yine anlaşılmayacak.
Bir uçurum kenarında duran yaşlarım,
Hayat, tüm ihtişamıyla darbelerken ürkek ruhumu,
Yapayalnız kalmışken, hayattaki tek umidim olan bir kafeste,
Bildim artık hiç kimse, ruhuna bir yudum su serpmeyecek.
Acıların, yakarışların, benden öte olan benliğimin,
Ötelerimde, beni öldürüyor olması,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta