Bana rağmen der, her daim benciller.
Nerden bulmuş bilinmez bu özgüvenler.
Kuşkular zehirler coşar vehimler.
Zindana çevirir acınmak silah edinir.
İki ucu keskin bıçaktır, önce kendini keser.
Sevgi açlığı ama doygun bir mide.
Solgun bir hayat oluşur her daim içinde.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta