Uyanmışım sevda denen kabustan ayılmışım safca beslediğim rüyalarımdan
Unutmuşum mutluluk denen sahteliği anlamışım sevmenin zaman kaybettirdiğini
Yitirmişim elimdeki tüm nimetleri köreltmişim keskin hayallerimi
Anlamışım sevmenin boş ve yalan olduğunu anlamışım ne kadar aciz olduğumu
Göçmen kuşlar kadar özgürdüm sevmeden önce öyleyse kafeste mutluluk aramak niye
Ben böylede seviyorum yaşamayı böyle mutluyum varsın tek yokluğum sen olsun
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta