Bu sessizliğin bıraktığı bir miras;
kahpelik ettiğin, olmaz bana.
Her sözün altına koyduğun mayınlar
nasılda parçalar beni, anlasana.
Ya bende biten şu nazarına
değmez mi hiç o yüreğin, bir defa!
Ne kadar acımasız vurursan vur;
aşk'a susarım saygıdan, anlasana.
Ey melül bakışlarım, çekili ipe başım
bir masal dinle Kaf dağına yükselmiş.
Şimdi kanatları kırk satır, pençeleri kanlı
hep mi katildir aşk, anlamadım.
Anlamadım! ..
Uçurum diplerine haykırsam eksiğini
nasıl kanlı bir katil gibi yüreksizsin!
Defalarca, usulsüzlüğün o pusularında
nasıl kıydı aklın hiç anlamadım!
Yersizsin ama acımasız oldun hep
tutarsızlığın mahvında serdin beni.
Ne uzak bir alçak, ne yakın sevgili
Hep mi kötüydü aşk, anlamadım! ..
Anlamadım.
Kayıt Tarihi : 6.8.2015 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)