Sen susabildiğin kadar sus,
Ben anlayacağımı çoktan anladım.
Sakladığın herşey sende kalsın,
Sende zerre olmadığımı sustuğunda anladım.
Hiç olduğumu arkana dönüp bakmadan gittiğinde,
Ayaklarının altında kaldığımda anladım.
Duygularımı yağmalayıp terkettiğin gün,
Yüreğimi sökmeyi başardığında anladım.
Sözümün, sevdamın kalbine hükümsüz olduğunu,
İçin sızlamadan beni yalnızlığa ittiğinde anladım.
Hani sğınacak yuvamdı ya gönlün,
O gönülde sevdadan tek bir iz görmediğimde anladım.
Sende silinmiş bir suretten ibaret olduğumu,
Yıldızların bile göğümde kaybolduğunda anladım.
Senin gülüşün başka bir göze düşerken,
Yağan yağmur üzerime mermi gibi yağdığında anladım.
Ben sende tek seferlik bir yolcuymuşum,
Sana yazdıklarıma gözünü kapattığında anladım,
Ben bir hayali özümde büyütmüşüm,
Seni başkalarına metiyeler dizdiğinde anladım.
Tutunacak dalımın olmadığını,
Sabır çeke çeke gözyaşlarına boğulduğumda anladım.
Şimdi benim anladıklarımı sende anla!
Sağır kulağa söz, kör göze tebessüm,
Duygusuz gönüle aşk işlemezmiş.
Çok iyi anladım...
DÖNDÜ DÜLGER 🦋
D.D
Kayıt Tarihi : 28.3.2024 17:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!