Anne Şiiri - Döndü Dülger

ANNE....
Bir kadın ki çok güçlü, sağlam adımlarla hayat yolunda,
Dağlar taşısa da omuzlarında, zerre belli etmez simasında,
Kaşları çatık, gözleri keskin, duruşu sert, saklar efkarını da,
Cam gibi kırılganlığını unutur, vakurlu duruşu
Evlatlarının uğruna.

Ayakta durmaya mecali yok, heybetli yürüyüşü duyulur etrafta,
Sesini duyurmaz, sakinliği dolanır dudaklarda,
Yaklaşmak ne mümkün, cengaver zırhını takmış sırtına,
Pamuk gibi kalbini saklar, yiğitliği
Evlatlarının uğruna.

Ahh eli ayağı öpülesi kadın, anasın, yarsın, Canansın,
Kendini yok saysan da, dünyaya inmiş meleksin, eksik olmayasın.
Unutsan da kendini, yavrularına adanmış bir ömrün kahramanısın.
Övgüye şayan duruşun, sır olmuş duyguların,
Evlatlarının uğruna...

Döndü Dülger