Ankara'dayım, seriyor kendini şehir
Gözlerime ilişiyor ışıkları
Pencereden yayılırken hayatların tınısı
Duyuluyor yağmurlu sokakların birikintisinde
Dönüyor eski otobüsün tekeri
Çıkıyor bazı yokuşunu hayallerin
Geriye kalıyor anıları
Ve anısızlıkları, tesadüfler içinde
Düşüncelere dalıyor insan
Oluyor bu koca şehre bir anlam
Ararken özünden mısralar buluyor
Kendinden ve bu koca şehirden kovalıyor
Diğerlerini izlerken farkediyor
İzlendiğini ve anlıyor ve diyor
Ankara'dayım, seriyor kendini şehir..
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen hayat, bir satırın sonu olan kelimeyi sıradaki satırın başlangıcı olabileceğini fark etmekti.. (Arkaya İkra ve Kayra'dan Müneccim şarkısının müziğini açabilirsiniz çünkü onunla döküldü kelimeler)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!