Yağmura yenilmiş yapraklar, hepsi ıslak.
Sanki her biri geride kalmış anılar,
Düşmüş düşürmüş, dönüşmüş dönüştürmüş bak
Bir zamanlar dallardayken yere kalmışlar
Yağmuruna kavuşabilmiş artık toprak .
Senin için gökyüzünden çiçekler
Topladım, her birisi sana benzer...
Birkaçını gülüşüne kondurdum,
Birazını gözlerine sakladım.
Senin için yıldızlardan bir buket...
Bazen anılarımızdan bir demet alıp düşünüyorum
İçim, adını söylediğimde bile sımsıcak olurken
Beni en çok yakan dakikalarca bakılası gözlerin mi
Yoksa içinde kaybolunacak kadar güzel olan gülüşün mü?
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar
Bazen bir defterin yaprağı olmuş,
Kelimelerce yazılmış hayatlar.
Susup mürekkep ağlamış yapraklar...
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!