Bir akşam Ankara da,
akşam serinliğinde,
az ötede bir yerlerde,
uzaktan bakıyordun.
Belli ki beni bekliyordun.
Gülüyordu ta oradan yüzün,
gülüyordu içimdeki hüznüm
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi
Devamını Oku
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi




yamandı
ne yamandı
bu sevda ne yamandı
bir söktün ki gönlümü
ne diktin ne yamandı...
Begeniyle okudum kutlarım sizi
Son dize özellikle etkiledi beni.Şiir tümüyle çok güzel.....
Anıların izleri olduğu sürece ,sevgilinin yokluğu tüm duygulara hakim olur.Tebrikler.
Bir akşam Ankara da,
gece çökmüştü.
Sözcüklerim bitmişti.
Gülücüklerim ölmüştü.
Dilim damağım kurumuştu.
Canıma tak etmişti…
Artık bu son olmuştu…
tebrikler Hatice hanım,,mükemmel anlatım,,emeğinize sağlık
Bir sözcük akıyordu dudaklarından.
Kim bilir ne söylüyordun.
Bir şeyler akıyordu ılık ılık,
gülücük yerleşiyordu yüzüme.
Belli ki Adını söylüyordun.
Diline saglık
Bir akşam Ankara da,
ilmik ilmik işlediğim,
sevdam sökülmüştü..
Tütün tütün nefesimde,
ciğerlerim heba olmuştu..
Sen yoktun ötelerde.
Olsan da ne çıkardı.
Yüreğime motif motif işlediğim umudum,
söküklerle son bulmuştu…
kalemine sağlık yüreğin dert görmesin
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta