Anka Kuşu Olmaktı Şiiri - Abdullah Doğann

Dün tan batarken,
Fırtınalar koparken,
Şimşekler çakarken,
Kirpiklerimden düşen yağmur ruhuma akarken..

Bir ses gelecekti belirsiz.
Biraz öfkeli, huzursuz,
Biraz kızgın, kaygısız,
Nerdesin, nerlerdesin?

Gidememiştim.
Yüreğim yanıyordu.
Ama seven su olup akmalı,
Yağmurcasına dökülmeliydi saçlarına yarin.

Tanımıştım.
Derinlerden gelen,
Dalgalarıydı kıyılarıma vuran
Volkan gibi içimden patlayan.
Tanımıştım
Onu
Ve
Sesini...

Ama anlamıştım ki;
Yeryüzünde ulaşabilmek sevdiğine...
Sevdiğinle, sevgiyle kalmak
Kendini küllerinden yaratmak.
Anka kuşu olmaktı sevmek.