Bir dirhem akılla Denizli’ye giriyorum
Hafiften yağmur çiseliyor
Sisler çökmüş yer yer
Karabulutları seyrediyorum
Yollarda su birikintileri
Sokak ışıklarına gülümsüyor
Akşamın ilk saatleri olmasına rağmen
Ortalık zifiri karanlık
Gökyüzü simsiyah ıslak
Dört dereceye indi sıcaklık
Şehrin dışından dolaşıyorum
Aşinası olduğum tepelerin
Kucağına doğru ilerliyorum
Aklımı bırakmıştım caddelere bir zamanlar
Şimdi canlanıyordu anılar
Ayrılık vakti geldi demiştim bir zamanlar
Sevdiklerimden, caddelerden, şehirden
Çıkamadığım her işin içinden
Anılar bıraktım geçmişten
Bir kez olsun özlemedim desem
Özlemiş olsam da her gün yeniden
Dönmeyi bir daha asla düşünmeden
02.01.2015 - Denizli
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 2.1.2015 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçip giden zamanları
Bir yerlerde bulsam
Sonra üzülsem
Üzüldüğüme üzülsem
Gözyaşıma dalıp dalıp
Seni hatırlarım
Gittin şimdi sen
Yoksun yanımda
Bir şey istemem
Neye yarar hatıralar.
HASILI ŞAİR BÖYLE DEMİŞ İŞTE..
Zaman ipine mandalla tutturduğumuz
hatıralar öyle gidiyorlar ki
yakalamak mümkün değil (pardon ağdalı oldu)
olası değil diyecektim. SELAMLAR
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
TÜM YORUMLAR (3)