Andırın'ın Gençleri Şiiri - Abbas Paksoy

Destursuz, asla yanına varılmaz.
Öğüt verene de, kızıp darılmaz.
İş’i olursa, çalışır yorulmaz.
Dinamiktir, Andırın'ın gençleri.

İstanbul- Adana, en yakın yol’u.
Kuvvetli, güçlüdür, beden’i kol’u.
Olmasa da cep’te, para’sı pul’u,
Baş dik gezer, Andırın'ın gençleri.

Dürüst bir işte, helâl ekmek arar.
Eğer, çalışmaya, vermişse karar.
İşverene, ettirmez asla zarar.
Hilesizdir, Andırın'ın gençleri.

Gönülleri, sevda ile doludur.
Sevdiğinin de, esir’i kul’udur.
Kalbinin yol’u da, sevda yolu’dur.
Candan sever, Andırın'ın gençleri.

Her maharet, becerisi bulunur.
Çalıştıkça, nasır’ları yolunur.
Böylesi yiğide, kurban olunur.
Hep arif’tir, Andırın'ın gençleri.

Bu söz’lerim, gelmesin, sana saçma.
Yüz’ü utangaç kalsın, bırak açma.
Paksoy'umu görünce, sakın kaçma.
Sıddık olur, Andırın'ın gençleri.