Sen, ta uzaklardan gönderdiğin tebessümünle
yeşerttiğin beyaz paptyaların
yapraklarıyla işlenmiş, o ince işli dertsin...
Yutkunamadığım her anın giziyle
gözlerimin buğusunda beliren
parmak izlerimi taşıyan ismin sahibisin...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
ayakta alkışlıyorum...bu sözcükleri ben yazmadığım için içerleniyorum...elinize sağlık...çok güzel..
bu güzel şiirin son kıtasını saymazsak işte bir tutunamayan daha diyesim geliyor ama yine de sonuncu kıtada şairimiz tutunabileceği umudunu sabırla bekleyeceğini dile getiriyor...
tebrikler kardeşim
Tebrikler, yüreğiize sağlık, kaleminiz daim olsun!
Güzel ve farklı bir yorum arkadaşımıza başarılar diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta