Sokakta yürürken kendi kendime konuşurdum meğer adımı deli koymuşlar,
Oysa bilmiyorlardı seni düşündüğümü
Seninle konuştuğumu.
Onlar suçsuzdu
Çünkü ben aşıktım..
Oturur bazen resimlerinle konuşurdum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta