Anama Şiiri - Kudret Er

Asker oldum gidiyorum Erzincan’a,
Gelip de elini öpemedim ana.
Borlu’muzdan şöyle bir bak Tatvan’a.
Uzaklardayım beni göremezsin ana.

Sen beni yetiştirdin de,
Hizmete yolladın Vatana.
Ben sana gelemedim diye,
Yanıyor içim hep ana.

Acı haberin çok çabuk geldi.
Şubatın acı soğuğunda karlar eridi.
Kudret’in yakın olsa koşar gelirdi.
Geldim ama yetişemedim ana.

İki oğlun var, ikisi de asker olmuş.
Kötü kader tam bu günü bulmuş.
Anamız yunmuş, toprağa konmuş.
Ardından sarılıp ağlaştık ana.