Anadolu Kadını... Şiiri - Sadullah Çiçek

Sıcacık yemeği yok ocağında
Çocuk sırtında mermi kucağında
Öz evlat gibi sever vatanını
Özledim Anadolu kadınını!

Nasır tutmuş ellerin, ayakların
Soğukta pembeleşen yanakların
Kuru ayazda biten şakakların
Yükten kireç tutan diz kapakların...

Ne acılar, ne kederler yaşamış
Ne zorluklar, ne engeller atlatmış
Nice zaferler, sevinçler başarmış
Nasırlı el deme! Düşman patlatmış!

Saf duyguların, masum duaların
Asırlık nice mutlu yuvaların
Bilinmeyen ölümsüz dünyaların
Sırları var pembe yanakların...

Sevgi emsali merhamet timsali
Ermiş visali verir bir misali
Anadolu ili kardeşlik dilil
Boş değildir; kireç tutan dizleri...

Canım kurbandır; o güzel yüzüne
Tüm varlığım gelse değmez eline
Hayranım pir nine; o pak kalbine
Bir de içimi yakan; gülüşüne...

ARALIK 2009 SOLHAN BİNGÖL

Not: son dörtlük sevgili neneme ithafımdır!