akşam çökünce sızlıyor yüreğim dalıp gıdıyorum oylece uzaklara bir buğday basağı görüyorum sallanıyor oylece pencereden dağları izliyorum yalnızlık ah işte bu yalnızlık bır balığın suya olan aşkıydı oysa sana hasretım duvarlar konuşmuyor işte neylersin gelmiyor bir türlü o beklenen gün ruhumun ızdırabını dinliyorum şimdi bir hicaz kopuyor yürekde derinden oysaki seni bir ana yüreğiyle sevmiştim öyle masun öyle saf öyle gaypten...
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta