1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
Ana
kendime abanıyorum anne.
insanlığın damarındaki kandık...
insandık yenildik, çok yaralandık...
şimdi hangi suya vardımsa birbirini boğazlıyor sığlar...
rüzgarlar havayı kirletiyor ya da esmiyor,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta