Aydınlık için yaşayıp
Karanlığa gömüldüm ben
Her iyilik bir ilaç derken
Her birinde öldüm ben
Nerde tanrınız?
Yalnız koydu gitti beni
Nerde dostluğunuz?
Ateş gibi yaktı beni
Kılavuz ışık doğurdu bizi
Karanlığa emanet etti bizi
Aydınlığa kavuşmak için
Karanlık yuttu bizi
Şimdi ver sırtını güneşe
Dön yüzünü karanlığa
Her yaptığın bir iyilik
Aydınlığı doğursun sana
Gecem dost, sabahım düşman
Bedenim silah, kanım zehir
Karanlık biziz
Aydınlıksa kefenimiz
Tek düzen bizi üzen :
Kan, kış, kıyamet,
Bir ben, bir de adalet
Kayıt Tarihi : 18.5.2021 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)