Birileri dertli olmasın diye değil, birileri gülsün diye de
değil, bu vuku bulan kalem izleri…
Zihne düşen gönüle gider, orada duyguyla buluşur.
Mevzu bundan ibaret…
Nezih ve pak…
Neticede gönül bu, söz geçmez kalemine…
Kimin okuyacağı belli olmaz ya da kimin misafir olacağı
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta