Amaç Şiiri - Ben Benden İçeri

Amaç edindim bana,
Sensizlikten bu yana,
İnsan denilen mahluk,
Nasıl yaşar amaçsız,
İspat edip cihana,
Göstereceğim sana,

Şafak söküp birazdan,
Yine güneş doğanda,
Sanki, mühim işlerim,
Kalkacağım bir anda.

Yapayalnız mutfakta
Çay altını yakarım,
Sanki derdi benim de,
Haberlere bakarım.

Alışkanlık olmalı,
Ta gençlik yıllarımdan,
Giyilmeden gömleğim,
Yine ütü yaparım.

Çıkmadan evvel evden
Kapıyı da kaparım,
Neme lazım tekinsiz,
Sokaklar ve insanlar,
Anıların altında,
Saklı acılarımı,
Alıp da götürmesin,
Acımasız bir hırsız.

Senin kadar değil ya,
Hala işim önemli,
Mesaiye uyumalı,
Boş vermişlik olsa da,
Gerçi dönem dönemli.

Gelip geçerken bakıp,
Yaşıyormuş desinler,
Dostlar, alışverişte
Görsün, düşmanlar işte.

Poşetlerin birinde,
Yine eve taşırım,
Akşamlara nevale,
Keder var bir pişirim,

Sende böyle değildir,
Geceler ve gündüzler,
Zaman dört nala gider
Dere, tepeler düzler.

Tek tesellim gecenin,
Gün bitim saatinde,
Eşit ve eksi bir gün
Senden, benden, ömürden...