Hayat hakiki yeşil çam
Orada aktörlere keserler rol
Refik Ertuğrul, Ömer Kavur
Yönetirler filmleri
Bilmezler en büyük yönetmeni
Bana da kestin bir rol
Yükledin figüranlık
Kadir İnanır, Cüneyt Arkın
Sert adamları yeşil çamın
Ama delikanlı,ama mert
Ama iyi ama insan
Vay seni hayat
Çıkarmadın karşıma böyle iki dost
Hep uğraştırdın beni kötü adamlarla
Keşke Bilal inci,
Erol taş gibi olsaydı onlarda
Kötü ama mert kötü ama yiğit
Kötü ama insan
Çıkarttın karşıma hep
Nuri Alço Kenan Pars
Yüze dost arkaya düşman
Sinsimi sinsi
Haydi bunlara da razıydım
Büyük adamdı bunlar
Adamdılar
Ya hu bir çapları vardı
Bir de…
Mütecaviz coşkunu musallat ettin
Irzıma tasallut etti
Hayatta ortağım olmadı hiç
Kemal Sunal, İlyas Salman gibi
Şener Şen ile verdin
.Halit Akçatepe yi
Biri ‘’ağa’’ biri ‘’düdük necmi’’
Öttürüp çaldılar hep beni
Bir Hulisi Kentmen bir Kadir Savun
Bulamadım.
tutan olmadı benim elimden
Tarık akan,Kenan kalav
Gibi de olamadım yakışıklı
Takamadım koluma bir
Hale soygazi Gülşen bubikoğlu
Hayatıma girmedi bir Türkan sultan
Olmadı fato
Gezip tozmakta istemezdim
Münir özkulla adile naşit gibi olsaydım mutlu
Nasıl yazıyorsun bu senaryoyu bilmem
Hem mert ediyorsun hem yoksul
Hep delikanlı,hep zayıf
Verseydin bana da
Yılmaz Köksal gibi bir güç
Alay etseydim düşmanlarımla
Söyleseydim son sözü
Sami hazinses’e benziyorum
Yok kimsem gidecek yuvam
Vardı yine onun Cevat Kurtuluşu
Kendisi gibi gariban
Ama sevimli ama neşeli
Ama iyi ama insan
Nejdet tosun gibi etmişsin beni
Neşeli güler yüzlü,ama dert babası
Gelen giden bende ağlıyor
Mahrum etmişsin benden ise bir omuzu
Senaryomda eksikti bir Neriman Köksal
Onu da verdin başıma
Metin akpınar Zeki alasya
Gibi bir arkadaş bulamadım
Bölemedik ekmeği
Sallayamadık kaşığı aynı aşa
Aşkı anlatamadık birbirimize
Sarılamadık aynı yorgana
Ayarlayamadık bir birimize iki kız
İdare edemedik birbirimizi işte
Bir gün bende ölecem
Ayhan Işık gibi
Musalla taşında anlayacaklar kıymetimi
Ama geç
Koyacaklar dört kolluya
Ağır ağır götürecekler son yolculuğuma
Görecem orada senaryomdaki dostlarımı
Bir iki damla göz yaşı akacak umarım
Resmimi koyarlar
Tabutumun önüne belki
Birkaç demet karanfil atsalar tamam
İstemem alkış
Gerek yok
Nutuk ise lüzumsuz
Koydular mı toprağın bağrına
Beni saracak hakikat
Yazacaklar filmin sonuna
SON
Sadık dostum öpecek beni anlımdan
Alacak beni yaradan
Sonunda Sadri Alışık gibi
Figüran Ömer de bulacak huzuru
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!