Yaşıyoruz yaşamasına,
Ama hep bir yanımız eksik.
Taşıyoruz taşımasına,
Ama hep bir yanımız eksik.
Hiç bir iş yerini bulmuyor,
Çile hiç bir zaman dolmuyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta