Altmışsekiz' lilere Şiiri - Yorumlar

Onlar ki yoksula cömert
Puşta puşt
Sevdası sevda
Yiğide mert
Onlar ki
Kavgada cesur
Sevdası asil
Özüyle sözüyle denk
Her lokması namuslu
Her hücresi özgür
Sabah kızıllığı vurmuş düşlerine
Gülüşlerine ay ışığı
Tepeden tırnağa inanç
Saçının teline varana insan

Onlar ki
Denizden umut avladılar
Yüreklerini
Bilginin ateşiyle dağladılar
Özgürlük sağdılar göklerden

Hiçbir zaman şey demediler
Sözleri apaçık
Her zaman taze her zaman yeni
Değişime
Eytişime apaçık

Üç boyut yetmez dediler
Dünyayı tanımaya
Dört boyut yetmez
Kendini ve
Var olanı aşmaya
Olana olmayana
Düne bu güne yarına
Gelecek olana
Yaşanana yaşanmayana
Yetmiş yönden bakıp
Öyle değer biçtiler

Bakışlarına
Yüreklerine
Sevdadan
Sevgiden
İnsandan
Aşktan ve
Sanattan olanı ekleyip

Bilinen her boyutu aşmaya
Canlarını öyle taşımaya ant içtiler

Onlar ki
Havada şahan
Karada aslan
Güzellikte ceylan
Yani onlar delikanlı
Yiğit civan
Sürüde şivan

Dosta dost
İnsana insan
Düşmana düşmandılar
Bilinen en güzel şeydiler var olan


Onlar ki
Kekliğin kınasına
Rüzgârın sesine
Dağların sisine
Denizin mavisine
Baharın nefesine
Adamım adam gibisine vuruldular

Öfkelerini sellerden
Güzelliklerini güllerden
Uysallıklarını ninnilerden
Sevdalarını yellerden alıp
Ovaya inmiş nehirler gibi duruldular

Erenler evliyalar
Kırklar yediler
Aksakallı dedelerin
Önlerinde eğilip
El aldılar
İnsan önünde
Secdeye durdular
Onlar ki
Ulu ağaçlar
Yüce dağlar kadar bilgeydiler
Seldeki kütük
Çöldeki kuyu gibiydiler
Onlar uğursuzluğun
Onlar umutsuzluğun
Can simidiydiler
Velhasıl onlar
Tepden tırnağa sevgiydiler

Onlar tarlada ırgat
Fabrikada işçi
Irak’ta Filistin’de
Yani ezilen
Yani eziyet edilen
Her yerde direnişçiydiler

Onlar ki
Bu günün çilesiyle
Dünün ağıdıyla
Mahpusta işkencede
Namluların arpacığında
Düşenlerin acısında
Yedikleri her tekmenin acısında
Yarının türküsünü yazdılar dağlarda

Onlar ki
Sevdalarını yazdılar
Taşlara duvarlara
Prangaların halkalarına
Kanadına kuşların
Azrail’in atlarına

Onlar ki
Tükürdüler yüzüne
Deyyusluğun
Namussuzluğun
Ve kahpeliğin
Kitabına kalıbına
Tükürdüler
Suratının ortasına cellâtlarının

Onlar
Yoksulu yoldaş
Mazlumu kardeş bildiler
Bir ekmeği bin kişiyle
Bölüp de yediler
Gelsin diye yar mevsimi
Nar mevsimini paylaş dediler

Onlar ki
Yarınların yazgısını
Yürekleriyle gördüler
Bu kötü alın yazısını
Dantel dantel
Petek petek ördüler

Onlar ki
Ere dişiye
Eşikten beşiğe
Şiir edip türkü edip
Yedi iklim dört köşeye
Usul usul anlatıp buyurdular
İlle ki sevgi
İllaki barış diye duyurdular

Mahmut NAZİK 13.07.2005 MERSİN

VİCDANİ REDÇİ

Vicdani retçiyim ben
Vicdanım elvermiyor
Zincir vurulsun sevgiye
Yüreğim götürmez
Midem bulanır riyaya
Kabul etmez bir türlü,
Bu nasıl yürek
Bu nasıl maya
Kim tohumladı
Kini kanı şu güzelim dünyaya

Ne şehitlik düşünür
Ne gazilikten medet umarım
Ne sürüye uyarım
Ne de sürüleşmeye varım
Direnmişim ölümüne
Zalimin zulmüne

Desem ki
Seviyorum ben
Acırım celladıma bile
Nefretinden bana ne
Ya öl
Ya öldür derler
Koymazlar vicdanı kendi haline

Desem ki
Şu dünyaya geldim geleli
Ölümüne severim
Her güzeli
Ya çirkine ne demeli
Gereği var mı söyle
‘Ya sev, Ya terk et! ’
Derler yine

Bayrak değil
Toprak değil
Ölüm değil
Özgürlük değil
Diyorlar ki diz çök eğil
Ölmeden öldürüldüğüme yanmam da
Ama sen gel de
Boyun eğ zalimin zulmüne
Bu adamlık değil
Yiğitlik değil
Hoşgörü hiç değil
Sen gel de
Çek çekebilirsen sinene

Sen yalancı
Sen yavşak
Sen gevşek
Sen şeddeli eşşekmişsin bana ne

Bilirim ne desem boş
Bakmazlar ne dediğine
Kurt olmaya gör
İştahın çekerse kuzuyu
Her şey bahane
Şeytan hükmetmiş bir kere
Sözün geçmez yüreğine

Hangi vicdana sığar bu
Hangi kitaba hangi dine
Tanrı bile sevmez de kötüyü
Atar cehennem ateşine

Ne demeli bilmem ki
Vay senin
Edebine
Erkanına
Yuh olsun
Törene
Terbiyene düzenine
Yuh olsun
Dolabına değirmenine
Ona ayar
Ona düzen verene


Vicdani retçiyim ben
İtirazım Var
Zalime
Zulüme
Zincirde sevgiye
Yaşlanmadan Ölüme

Vicdani retçiyim ben
İnsafı kurusun
Şeytanın şahı
Ferman çıkarmış ölümüme

Mahmut NAZİK 21.04.2008
MERSİN

Ahh...şairim anlattığınız,anladıkları kadardır bilirsiniz..insanlar genelde yaşayarak öğreniyorlar..sonrada...vakit geç oldu...dönülmez yoldu diye türkü çığırıyorlar,bir ağaç gibi..bir orman gibi..yaşamak varken...saygılarımla...

Özüne sağlık üsdat ..Muhabbetle...

“gün doğdu hep uyandık
siperlere dayandık
bağımsızlık uğruna
al kanlara boyandık”

Bir döneme adlarını yazdıran en güzel kuşaktır 68'liler kuşağı.

Bu şiiriniz genç yaşta solan tüm güllere arnağan olsun. gönlünüze sağlık.




.

BU ŞİİR
*********
Şiirin başlığından- şiirin konusu anlaşılmakta.

Şiirin üçüncü bölümünde,
*İnançlarımızla siahlarımızı yan yana çattık*
diyor şair. Şartlar oydu anlamına gelmez bu
mısra. Girilen bir yola işaret etmekte. Bu yolda
devam edilmekte. Bu yolda karşılaşılan güçlüklere
rağmen ,
*Kimselere ama kimseler
Bir tek kurşun sıkmadık* mısralarıyla bir doğrunun
altını çizmekte şair.Ne tuhaf hiç kimsenin canını
yakmamış, hiç kimseye art niyetli davranmamış
olanlar ALTMIŞSEKİZLİLERİN öncüleri üç gözüpek
genci Pentagon'a başkaldırdığı gerekçesiyle
alçakça idam ettiler. İşte şair Cevat Çeştepe
*Anlattık anlatmasına ama,
anlayan bulamadık* mısralarıyla edebi bir şekilde
şiiri bağlamakta.

Altmışsekizliler anısına özlü içerikli bir şiir. Güzeldi.

Şefik KÖROĞLU

“gün doğdu hep uyandık
siperlere dayandık
bağımsızlık uğruna
al kanlara boyandık”

anlattık anlatmasına ama,
anlayan bulamadık…….

sanki ben sanki biz say ki bizler
kutluyorum güzel yüreği..
namık cem

Sayın Cevat Çeştepe yüreğimin taa diplerinden kopup gelen en derin duygularımla kutluyorum şiirinizi ve dünyaya bakış açınızı...
Dost selamlarımla....

anlattık anlatmasına ama,
anlayan bulamadık…….

Dost ne güzel özetlemişsiniz..

Duyarlı yüreğinizi özümden tebrik ediyor

Sevgilerimi saygılarımı yolluyorum..

Gülleri solmadı

Yiğittiler,merttiler..çünkü devrimciydiler...
Koca birer yürektiler,
Direndiler.......
Ölüme giderken bile susmadılar....! ! ! !



KALAN DÜŞÜNCELERDİR BİR KUŞAKTAN DİĞERİNE....NE MUTLU CANLA BAŞLA SAHİP ÇIKILAN MİRASLARA....YÜREK SESİNİ PAYLAŞAN GÖNÜLE SAYGILAR